tapşırmaq

tapşırmaq
глаг.
1. поручать, поручить:
1) вменить в обязанность, возложить на кого-л. исполнение чего-л. Məqalə yazmağı tapşırmaq kimə поручить написание статьи к ому
2) вверить кого-л. чьи м-л. заботам, попечению. Uşaqlarını kimə tapşırdın? кому ты поручила своих детей?
2. наказывать, наказать (дать наказ, поручение, распоряжение). Öz uşaqlarına tapşırmaq nəyi наказать своим детям что
3. вручать, вручить (вверять, вверить). Taleyini tapşırmaq kimə вручить свою судьбу к ому; bir vəzifə olaraq tapşırmaq kimə обязать кого, вменить в обязанность к ому
◊ canını tapşırmaq умереть, скончаться, преставиться; torpağa tapşırmaq предавать, предать земле (похоронить)

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "tapşırmaq" в других словарях:

  • tapşırmaq — f. 1. Həvalə etmək, üzərinə qoymaq. Səadət xanım Səriyyə xala və Gülnaza bəzi işlər tapşırdı. M. İ.. Sədəf xala təzəcə yoldan gəldiyindən çay hazırlamağı Sürmə xalaya tapşırmışdı. S. Rəh.. 2. Birisinin və ya bir şeyin qayğısına, qeydinə qalmağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tapşırılmaq — «Tapşırmaq»dan məch. Vəzifə tapşırılmaq. Siyahıların tutulması ona tapşırılmışdır. – Bütün kisələri aparanlara «qonşunla bölüşdürəcəksən» deyilib, möhkəm tapşırılırdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tapşırma — «Tapşırmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • vermək — f. 1. Bir şeyi öz əlindən çıxarıb başqasına ötürmək, təslim etmək, çatdırmaq; tapşırmaq. Pul vermək. Onu mənə ver. Hazır materialları redaktora verdim. Əldən ələ vermək. – Feldşerin verdiyi təmiz xalat ona çox gözəl yaraşırdı. M. Hüs.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ismarlamaq — f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Allaha ismarladım. . A. Ş.. Bir söz ismarlamış bəlkə yar eli; Nədən anlaşılmaz quşların dili? Ə. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tanxarmağ — (Yardımlı) tapşırmaq. – Tanxariəm də xeyri yoxdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • başlatmaq — icb. Başlamağa, girişməyə məcbur etmək və ya tapşırmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • buraxmaq — f. 1. Əlini açaraq əlindəki, yaxud əli və s. ilə tutduğu şeyin çıxmasına, düşməsinə, getməsinə imkan vermək, daha tutub saxlamamaq. İpin ucunu buraxmaq. Quşu əlindən buraxmaq. Tutub buraxmır. // Əlindən salmaq. <Məryəm> . . başını bir neçə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • buyurtmaq — f. Sifariş etmək, hazırlamağı tapşırmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»